Zaburzenia
(opóźnienie)
Rozwoju

Opóźnienia w rozwoju ruchowym dziecka mogą mieć różne podłoże – neurologiczne, genetyczne, strukturalne lub kognitywne.

Brak występowania kolejnych etapów ruchowych, np. dziecko nie obraca się, nie podejmuje prób siadu, czworakowania, stawania, nie występuje wysoki podpór, nie chce leżeć i bawić się na brzuchu, nie wykazuje zainteresowania wyższymi pozycjami czy chodzeniem – są  wskazaniem do co najmniej wnikliwej i pogłębionej obserwacji, diagnostyki i/lub rozpoczęcia wsparcia terapeutycznego lub terapii (ćwiczeń).

Pamiętajmy, że opóźnienie rozwoju ruchowego może też być wynikiem zaburzonego procesu zbierania i przetwarzania bodźców sensorycznych.

Zaburzenie rozwoju, nie przyjmowanie kolejnych etapów ruchowych nie jest spowodowane tym iż dziecko – “jest leniwe”- a zazwyczaj ma jakąś przyczynę. Dlatego wkroczenie ze wsparciem terapeutycznym lub terapia we wczesnych okresie życia dziecka pozwala na nie powstawanie zmian wtórnych i mechanizmów zastępczych.

W  praktyce terapeutycznej celem wyrównania opóźnienia rozwoju ruchowego stosuje metody wspomagań z terapii NDT-Bobath,stymulację rozwoju ruchowego, stymulację pracy zmysłów, prace na taśmach powięziowo-mięśniowych. Często niezbędne jest plastrowanie i skorzystanie z zaopatrzenia wspierającego uzyskiwane poziomy rozwoju tj.ortezy, spio czy pionizator.

Ważnym elementem w terapii jest zabawa z dzieckiem, odpowiedni dobór zabawek i pozycji do korzystania z nich – powinno to być tematem instruktażu, jaki udzielamy rodzicom lub opiekunom podczas prowadzenia dziecka z takim problemem.

Należy zająć się dobraniem odpowiedniego sprzętu,  przygotować plan terapii, określić  razem z rodzicem lub opiekunem najbliższe cele i sposoby ich osiągnięcia.

Wskazane jest pozostawanie w kontakcie z innymi specjalistami -neurologopeda lub psycholog – jeśli terapia dziecka wymaga wieloprofilowego podejścia.

Jeśli niepokoi Cię coś u Twojego dziecka